Niezbędnik każdego wagabundy

Ważną rzeczą w wyposażeniu każdego tułacza a także przewodnika jest indywidualna apteczka. Jej skład, niestety nierzadko bagatelizowany przez turystów może w warunkach górskich pomóc w wielu wypadkach, a nawet uratować życie.

Wziąwszy do ręki medykamenty trzeba mieć świadomość, że wszelki lek ma też działanie uboczne oraz nie należy bez ewidentnej potrzeby podawać go poszkodowanemu.

Za każdym razem należy zapytać chorego czy nie jest on uczulony na medykament, jaki chcemy mu zaaplikować.

Niezwykle interesującym zdał Ci się ten post i opisane tu wiadomości? To świetnie! Kliknij w podany link i przejdź na następny adres tej witryny (https://www.psycholog-wroclaw.com/dda-dorosle-dzieci-alkoholikow/).

Symptomami uczulenia po podaniu lekarstwa mogą być; wysypka, świąd skóry, brak tchu, obrzęk twarzy, nudności. Zwłaszcza należy zwrócić uwagę na bezkrytyczne serwowanie medykamentów zawierających kwas acetylosalicylowy, a więc Polopiryny, jak też innych odpowiedników owego specyfiku. Aspiryna nie jest, jak się wszem i wobec uważa, zupełnie bezpiecznym lekarstwem. Po podaniu owego lekarstwa może nastąpić perforacja wrzodów żołądka, mogą wystąpić krwawienia, atak astmy , bądź pokrzywka.

Kompletując apteczkę można kierować się swoimi doświadczeniami. Każdy przyjmował lekarstwa, jakich działanie mógł spostrzec i przetestować „na swej skórze”. Apteczka turystyczna musi mieścić lekarstwa zażywane regularnie z przepisu lekarza. Apteczka jest miejscem w którym skompletowany skład potrafi przeleżeć nie tknięty i parę lat.

Pamiętajmy zatem, iż leki mają swe terminy zdatności do zastosowania i co jakiś czas warto je przeglądnąć zwracając uwagę, czy mogą być jeszcze stosowane. Uzupełniając apteczkę dobrze jest pamiętać także o innych niezbędnych przedmiotach w plecaku tułacza tj.: telefon z wpisanym numerem ratunkowym TOPR, mapa, zapałki, rękawiczki.